پنجشنبه

اتحاد



اتحاد بیشتر، نتایج بهتری را در بر خواهد داشت.
1. تحریم اس ام اس
2. تحریم کالاهایی که در شبکه های دولتی تبلیغ می شوند.
3. تغییر رنگ فونت وبلاگ به رنگ سبز
4. اسکناس نویسی (در حین اینکار به تعداد اسکناس های تقلبی موجود در مملکت همه چیز درستمان حتماً دقت کنید!)
5. استفاده از البسه سبز رنگ
6. تحریم سریال ها و فیلم های مزخرف شبکه های دولتی
7. کمک در اطلاع رسانی صحیح به دوستان و آشنایان
8. شرکت در اقدامات مدنی برنامه ریزی شده
9. کمک در معرفی بهترین فیلترشکن ها به هموطنان
10. امضا پتیشن های مربوط به نادرستی انتخابات
کودتاچیان به تنها چیزی که فکر نکرده بودند همانا خستگی ناپذیری خس و خاشاک و به قول نویسنده ی Dream Land، گوشی های موبایلی بوده است که قابلیت فیلم برداری دارند. شاید آنقدر احمق هم بوده اند که Face Book و وبلاگ نویسان را دست کم گرفته باشند و در عصر حضور Google Reader و غیره، بخواهند به سیستم فیلترینگ دل خوش کنند.
+ از خس و خاشاک نابغه ای که سایت رسمی شبکه ی خبر را با پیام برادر کشی تا کی؟ هک کرده بودند، حتی برای 24 ساعت، کمال تشکر را دارم.
+ از سهراب و ندا و تمام کسانی که بی نام و نشان، کشته و زندانی و شکنجه شدند، ایضاً خانواده هایشان، سپاسگزارم.
+ شاید مهم ترین نتیجه ی اقدامات ما این باشد که کم کم حساب خودمان را در دنیا، از تروریست ها و مستکبرین داخلی جدا کنیم. هرکس موضع خود را مشخص کند تا گند کاری های آقایان را به خس و خاشاک نسبت ندهند. ملت و دولت دیگر در یک جهت نیست و جالب تر اینکه این روزها ارکان دولتی هم به جان یکدیگر افتاده اند!
+ و در آخر اینکه من، به عنوان یک جوان ایرانی، در مقابله با این انتخابات سراسر دروغ، زانوی غم بغل نمی گیرم، اشک هم نمی ریزم، قهر هم نمی کنم و نمی گویم اولین و آخرین باری بود که در این نظام رأی دادم. من با تفکر جلو آمدم و تصمیم به رأی دادن گرفتم. وقتم را از سر راه نیاورده بودم که مناظره نگاه کنم و در فلان و بهمان سایت مو به موی برنامه های کاندیداها را دنبال کنم و بدترین جای کار اینکه دنبال کشف دروغ و راست ادعاهای آقایان باشم. بی خود دموکراسی و اصلاح طلبان را انتخاب نکردم و سبز نپوشیدم. نه عقده ی شادی کردن و در اجتماعات خیابانی بودن را داشته ام و نه عاشق شنیدن حرف های مفت بعضی و تحمل دیدن چهره ی کریه بعضی دیگر.
فکر می کنم بزرگترین فاکتوری که کودتاچیان نادیده گرفته بودندش، آلزایمر نداشتن نسل فهیم ایرانی بوده است و بس. پس همگی می مانیم و تا آخرین توان، پشت همدیگر هستیم.
برقرار باشید و سبز